Arum verliest van Beetgum. Dat kan…. het was volgens v.v. Arum trainer Edwin Wittink echter “een bizarre vertoning”. En dan met name de tweede helft.

De eerste 30 minuten was Arum heer en meester op een overigens zeer moeilijk te bespelen veld. (wat zijn wij dan gezegend met het veld in Arum, maar dat terzijde) Via Tim Jaarsma en IJsbrand Dijkstra kwam Arum op een mooie 2-0 voorsprong. Alleen de voorsprong had groter moeten zijn. Echter afmaken is ook een sport…….

Vlak voor rust kreeg Arum het deksel op de neus. Geklungel achterin betekende 2-1. Ondanks dat er een overtreding op keeper Willem Miedema werd gemaakt, keurde de arbiter de goal toch goed.
Daarmee was voor de tweede helft de toon gezet. Beetgum stroopte de mouwen op en ging met name op het fysieke vlak de strijd aan. De arbiter liet deze middag veel te veel toe zodat je de tweede helft kon bestempelen als: “het had niet veel meer met voetbal te maken”. Door de arbitraire beslissingen raakte Arum ge-irriteert en gefrustreerd. En ging mee in het spel van Beetgum. Nadat het halverwege de tweede helft 2-2 werd ging Arum op zoek naar de 3-2. En had het overigens in die fase een penalty moet krijgen. Die strafschop werd aan de andere kant wel gegeven. Daarbij kreeg Lammert Wagenaar zijn tweede gele kaart en dus kon hij het veld verlaten. Even later kon ook Nico Bruinsma met tweemaal geel het veld verlaten. En eindigde Arum met negen man en geen punten de wedstrijd.

Eigenlijk was het hetzelfde liedje als vorige week. Het zelf niet afmaken en daardoor de tegenstander in de wedstrijd laten komen. Jammer dat we ons zelf niet belonen.

En de titelaspiraties? Die kunnen eerst voorlopig in de ijskast. We staan, thans in de middenmoot, en weer met beide benen op de grond.