Verwachtingen waren niet hoog gespannen, na vorig jaar het debuut te hebben gemaakt tijdens OFK wisten we wat ons te wachten stond. De poule indeling van de voorronde 2024 zag er al niet te rooskleurig uit, dit jaar ingedeeld bij goede ploegen waar als voorbeeld de teamnaam Futsal Winsum niets aan de verbeelding overlaat.

Afgelopen week was de gelegenheid aanwezig om met 8-tal dames van onze Futsal-selectie in de gymzaal Arum onze tactiek nog even door te nemen, hoe zit ’t ook alweer met de specifieke spelregels Futsal en nog even het gevoel krijgen van spelen in een zaal. Vol goede moed gingen we vrijdagavond richting Franeker, tja helaas was door privé omstandigheden onze selectie naar 6 speelsters (resp. Inez, Tjalie, Jasmijn, Femmy, Baukje en Emmy) uitgedund. Met één wissel op de bank, was er niet veel tijd aanwezig om gedurende de wedstrijd even op adem te komen.

Na tegen zv de Herauten en Futsal Winsum kansloos met 5-0 te hebben verloren, was QVC de volgende tegenstander. Ja fijn dit, eindelijk een tegenstander waar we ook zelf aan aanvallen toe kwamen, kansen kwamen er en Jasmijn wist knap tot scoren te komen! Helaas bleek ook QVC te sterk voor ons, 2-1 eindstand. Ons vertrouwen was weer toegenomen. Dan tegen Annaparochie, met vele supporters op de banken werd elk (tegen) doelpunt uitbundig gevierd. Het niveau verschil was meer dan aanwezig, een Futsal team met de nodige ervaring was voor onze dames een maatje te groot. Dan duren 14 minuten best lang…gevoel “kunnen we hier weg!”. Gestreden tot de laatste seconde om de schade beperkt te houden, uitgeput verlieten de dames de zaal. Uitslag….géén idee.
Nog één wedstrijd te gaan, in de middelste hal tegen Trynwalden, nog 14 minuten spelen met de klok in zicht. Knap hielden dames Arum stand, met de hele avond al goed keepende Baukje, de ene redding na de andere en een goed verdedigende Inez, bleef ’t lang 0-0. Het vertrouwen groeide met de seconde, de laatste energie kwam uit de tenen. En jawel, met nog 20 seconden op de klok een vrije trap voor Arum op de cirkel. Het zal toch niet…nee klopt…de vrije trap werd door Femmy en in de rebound door Emmy prima ingeschoten. Supporters op tribune zagen de bal over de doellijn gaan, maar scheidsrechter zag ’t anders. Na een snelle counter van Trynwalden en ook nog doeltreffend, ging de zoemer. Teleurgesteld verlieten de dames de zaal, we waren echt zo dicht bij.

Trots als coach, want wat hebben de meiden een power getoond en zich mentaal elke keer weer opgeladen. Soms duren 14 minuten best lang, tijdens de nazit in de kantine vloog de tijd voorbij en hebben we onder genot drankje en een chips-mix van Tjalie deze avond geëvalueerd. Of we volgend jaar weer meedoen OFK….