It Tredde: punten?
It Tredde speelde afgelopen zaterdag een wedstrijd waar eigenlijk alles in zat, dus hoogte- en dieptepunten, maar ook doelpunten. Dieptepunt was toch wel het thuislaten van de shirtjes, maar dat schepte wel meteen een band met de tegenstander (Scharnegoutum 3), ze herkenden het wel en als bonus mochten we in hun oude uittenue spelen (inclusief broekjes en shirtjes). We voelden ons hierdoor een beetje als Swiftboys 5 uit de serie All-Stars, want het tenue was bijna identiek alleen de sponsor Willems (Harry)Tuincentrum ontbrak op ons shirt. Er werd nog geopperd om meteen maar even een officiële teamfoto te maken want die ontbreekt nog op de website… Maar u snapt het de sfeer zat er al meteen in!
Het was trouwens ook nog even wachten op de keeper van de tegenpartij, die was nog onderweg. Gekscherend werd er gevraagd of hij de tas van It Tredde nog moest ophalen. Eenmaal begonnen was het felle maar sportieve strijd, het was duidelijk dat de scheidsrechter af en toe moeite had om het juiste thuisteam te helpen (lees: thuisfluiten) dus profiteerden beide partijen hiervan.
Ongelukkig kwam Arum al snel op een 2-0 achterstand en moest het in de tegenaanval. Tactisch en logistiek werd er ingegrepen aan de zijkant, want fysiek hadden we het voorin lastig, op Fedde na dan. Arum kwam hierdoor meer in de wedstrijd en probeerde te combineren en creëerde daardoor wat kansen, het ontbrak echter nog wat aan de afronding.
Dankzij een terechte strafschop (toch dat thuisvoordeel) die benut werd door Fedde kwam Arum terug in de wedstrijd en was het gelukkig rust. Tijdens de thee werd alles nog eens doorgenomen en de boel tactisch goed gezet en dat pakte goed uit voor de neutrale kijker.
Interim(inval)-coach Nick zette de boel op scherp en er werd afgetrapt voor de tweede helft met daarin vele hoogtepunten. Scharnegoutum hanteerde vaak de lange bal vanwege hun snelle aanvallers en deze viel zowaar een keer goed. Helaas te goed voor Arum, hij ging namelijk door de benen van de keeper, dus 3-1 en Arum keek weer tegen een achterstand aan van twee goals.
Nick greep en bracht ‘ingooien-kun-je-leren’ Rory in (debuterend voor Arum) en dat bleek een goede zet. Arum zocht de aanval en kreeg een ingooi ter hoogte van de 16. Met een oerkreet eisde Rory de bal op en liet beide elftallen maar ook publiek verbazen. Het deed velen denken aan IJsland tijden het EK in 2016. De bal kwam namelijk ver in het doelgebied en werd met veel paniek weggewerkt door de tegenstander, maar Mike stond op de goede plek en maakte met een mooie volley een werelgoal in de linker kruising. De stand was 3-2 en er was weer hoop. Er viel hier wat te halen dacht Arum en zo voelde het ook.
Vol in de aanval en gebruikmakend van dit nieuwe wapen ging Arum in de aanval. Het werd een open wedstrijd waarin beide partijen kansen kregen. Achterin kwam er ruimte voor Scharnegoutum en na de zoveelste lange bal en veel snelheid profiteerde Scharnegoutum en was het verschil weer twee doelpunten. 4-2 was nu de stand en dat was jammer want leek een beetje op een buitenspel situatie (toch geen thuisvoordeel).
Afijn, Arum moest opnieuw een verschil van twee doelpunten compenseren en wist wat het te doen stond… Die bal moest over de zijlijn en het liefst zo ver mogelijk in de buurt van het doel van Scharnegoutum. Dat lukte goed en daardoor werd Arum gevaarlijker. Het was dus wachten op de aansluitingstreffer en die kwam.
Door goed aanvallend werk van het middenveld, kreeg Arum een ingooi in de buurt van het doel. Wederom was daar een fantastische ingooi van Rory, die werd weggewerkt maar toevallig kwam Mike aanzetten en kopte de bal diagonaal terug het doel in, de keeper was kansloos en de stand was nu 4-3 met een kleine 10 minuten te spelen.
Alles op alles werd gezet om het eerste punt binnen te halen. De lange ballen van Scharnegoutum kwamen steeds minder aan en de keeper van Arum redde een aantal keer voortreffelijk en hield het team in de wedstrijd. Er werd aan beide kanten met krachten gesmeten en de lange adem verdween. Arum kwam nog goed weg dat het geen penalty tegen kreeg door het onderuit trekken van de aanvaller (misschien toch wel thuisvoordeel). Maar na wederom een snelle tegenaanval wist Scharnegoutum in de laatste minuten een hoekschop te versieren die It Tredde fataal werd.
Tot dan was nog geen enkele hoekschop van de tegenstander gevaarlijk geweest, maar Scharnegoutum had blijkbaar nog een troef. De hoekschop werd genomen en het had de snelheid, het had de curve en het gebeurde zowaar. De bal draaide namelijk in een keer bij de tweede paal in de kruising. Zyech was trots geweest op zo’n bal en er werd massaal geklapt voor dit doelpunt. Maar dit betekende wel een achterstand van 5-3 die niet meer goedgemaakt kon worden door It Tredde. De scheidsrechter floot af en met opgeheven hoofd kan het veld worden verlaten.
Er was genoeg om over na te praten. Want wie of wat heeft nou de tas met shirtjes? Gaan we binnenkort trainen op ingooien? En wanneer komen de eerste punten? Het wordt in ieder geval een leuk seizoen!
Met meer hoogte-, diepte-, doel-, wedstrijd- en verbeterpunten!
Komende zaterdag 3 oktober 10.45 uur komt It Tredde voor het eerst in actie op eigen veld. Komt allen!